An, Zaman, Hayat, Sen..

Hani öyle bir an gelir de her şey durur ya çevrende, sanki zaman durmuş gibi. Bir etrafına bakarsın bir içine sonra bir geçmişe bakarsın bir de geleceğe...

Sanki o an, her şeyi sorgulayasın diye sana bahşedilmiş düşünürsün. Geçmişle yüzleşir geleceğe kaygıyla bakarsın. Ve bunların hepsi o küçücük an da olur. Şaşırırsın insan beyninin hızına, vay be dersin çok hızlı çalışıyor meret. Fakat hızlı çalışan o değildir. Bunları bu ana biriktiren dışarı çıkmasına izin vermeyen sensindir. 

İşte budur içinde tutma söyle gitsin dedikleri şey, an, zaman, hayat, sen...